"Een muts op mijn hoofd..."

Het leven is goed in m'n Brabantse land...

Toen den hertog Jan kwam varen...

Marco

Guus Meeuwis heeft een nummer geschreven wat velen mensen beroerd, het nummer brengt veel sfeer in brabantse cafees. Maar het is geen volkslied! Een goed volkslied is melodieus en kan zowel door alleen een fanfare, alleen een trompet, alleen een zanger of alleen een koor uitgevoerd worden. Dit nummer voldoet daar niet aan. Het lied van hertog jan wel: de studenten van het brabants studentengilde in Wageningen hebben er zelfs een schreeuwversie van!

Joost

Misschien dat ik de heisa niet helemaal begrijp, maar ik ken geen enkel volkslied dat gezongen wordt van buitenuit. Ik denk dat de bijna 2,5 Miljoen Brabanders erg tekort gedaan worden door een liedje over heimwee. Ik woon zelf alweer 12 jaar buiten "mijn" Brabant en kan de tekst van de Meeuwis versie wel waarderen, zeker toen ik op 2000, cq 8000 km afstand woonde. Toch ben ik opgegroeid met Hertog Jan als volkslied..

hunter

Ron de Leeuw

Ik heb hier al diverse malen gelezen dat sommige mensen oproepen om een wat vlotter lied te kiezen; mede omdat het Wilhelmus 'oudbollig' zou zijn. Maar bedenk alsjeblieft ook dat een volkslied een zekere waardigheid moet uitstralen. Het mag geen feestnummer zijn, want het Brabants volkslied moet desnoods gespeeld kunnen worden bij een begrafenis of een herdenking en daar is een carnavalsnummer / caf?-hit dus niet op zijn plaats.

Arjan

Brabant van Guus Meeuwis is absoluut het nummer voor het Brabantse Volkslied. Als geboren en getogen Brabander ben ik enkele jaren geleden voor vriendin en werk naar de randstad (omgeving Rotterdam) verhuist. Eenmaal hier woonachtig weet ik pas echt mis aan Brabant. Ondanks mijn woonplaats zal ik altijd Brabander blijven. In deze omgeving spotten ze er graag mee maar zei weten niet wat ze missen denk ik dan maar. In dit lied wordt absoluut alles bezongen wat ook ik als Brabander in dit vreemde deel van Nederland voel. Een traantje wegpinken is dan ook absoluut geen vreemde emotie. Ooit, maar zeker.... Verhuis ik weer terug naar Brabant.